Osmanlıca Terimleri

Kelimeler

Kelimeler sayısı: 472

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z Ç Ş Ğ İ Ö Ü

Kelime	Anlamı
şâd	\| sevinçli \| memnun \| şen \|
şâdân	\| sevinçli \|
şâdî	\| sevinç \|
şâdmân	\| sevinçli \|
şâdmânî	\| sevinç \|
şâdurvan	\| şadırvan \|
şafak	\| güneşin doğacağı sıradaki aydınlık \| tan zamanı \|
şâfi	\| şefaatçi \|
şâfi	1. İmâm-ı Şâfiî'nin meşhur adı, Şâfiî mezhebinin kurucusu. (Bkz. İmâm-ı Şâfiî) 2. Ehl-i sünnetin amel... Göster 1. İmâm-ı Şâfiî'nin meşhur adı, Şâfiî mezhebinin kurucusu. (Bkz. İmâm-ı Şâfiî) 2. Ehl-i sünnetin amelde dört hak mezhebinden biri olan Şâfiî mezhebinde olan kimse. Kapat
şâgird	\| öğrenci \| çırak \|
şâgirdân	\| öğrenciler \| çıraklar \|
şâh	\| boynuz \| padişah \| dal \| ıran şahı \|
şahâdet	\| şahitlik \| tanıklık \|
şahâdetname	\| diploma \|
şâhân	\| şahlar \|
şâhâne	\| şahlara yakışır \| şahlarla ilgili \|
şahbal	\| kanattaki en uzun tüy \|
şahbaz	\| yiğit \|
şâhenşâh	\| şahlar şahı \|
şâheser	\| üstün nitelikli eser \|
şahıs	\| kişi \| kimse \|
şâhî	\| şahlık \|
şâhid	\| tanık \| güzel \| şahitlik yapan \| bilen \| tanıyan \| sevgili \| gören \|
şâhika	\| doruk \| zirve \|
şahin	\| şahin \|
şâhkâr	\| şaheser \| başyapıt \|
şahm	\| iç yağı \|
şahne	\| güvenlik görevlisi \| polis \|
şâhnişin	\| cumba \|
şâhrah	\| anayol \|
şâhreg	\| atardamar \|
şahs	\| kişi \| şahıs \|
şâhsâr	\| çalılık \|
şahsen	\| bizzet \| kendisi \|
şahsî	\| kişisel \|
şahsiyet	\| kişilik \|
şahsüvar	\| usta binici \|
şahvar	\| şah gibi \| büyük inci \|
şâhzade	\| şehzade \|
şâibe	\| leke \| kötü iz \| kusur \| kir \| pislik \| süprüntü \| eksiklik \| hata \|
şaîr	\| arpa \|
şâir	\| ozan \| şair \|
şâiran	\| şairler \|
şâirâne	\| şairce \| romantik \|
şâire	\| bayan şair \|
şâkî	\| haydut \| şikayetçi \| şikayet eden \| yol kesen \|
şakik	\| ikiye bölünmüş bir şeyin yarısı \|
şâkir	\| şükreden \| şükr eden \|
şâkirâne	\| şükrederek \|
şâkird	\| talebe \| öğrenci \| çırak \|
şakk	\| yarık \| çatlak \| yarma \| yarılma \|
şâkûl	\| çekül \|
şâl	\| şal \|
şâm	\| akşam \|
şamar	\| tokat \|
şâme	\| başörtüsü \|
şâmgâh	\| akşam vakti \| akşamüstü \|
şâmî	\| şamlı \|
şâmih	\| yüksek \| yüce \|
şâmil	\| içine alan \| kapsayan \| kaplayan \| çevreleyen \|
şâmme	\| koku alma duyusu \|
şân	\| şöhret \| şan \| gösteriş \| şeref \| nam \| hal \|
şâne	\| tarak \|
şâpe	\| çığ \|
şar	\| kıl \|
şarab	\| içki \|
şarâb	\| şarap \|
şarâbî	\| şarapçı \| şarap rengi \|
şârık	\| parlayan \|
şâri	\| yasa koyucu \|
şâribülleyli vennehâr	\| ayyaş \|
şârih	\| şerh eden \| şerheden \| açıklayan \|
şariyye	\| şehriye \|
şark	\| doğu \|
şarkan	\| doğudan \| doğusunda \|
şarkı şimâlî	\| kuzeydoğu \|
şarkî	\| doğu \| doğu ile ilgili \|
şarkiyat	\| doğubilim \|
şarkiyyûn	\| doğulular \|
şarlatan	\| aldatan \| yalancı \|
şart	\| yemin \| koşul \| durum \|
şartiyyet	\| koşulluluk \|
şartnâme	\| şart mektubu \|
şast	\| altmış \|
şaşaa	\| gösteriş \| parlaklık \|
şaşaa	\| parlaklık \| gösteriş \| parlama \|
şâşaa	\| gösteriş \|
şaşaadâr	\| gösterişli \| parlak \|
şathiyyat	\| ince anlamlı ve eğlendirici manzume \|
şâtır	\| neşeli \|
şatranc	\| satranç \|
şatt	\| ırmak \| büyük nehir \|
şavk	\| ışık \| parıltı \|
şâyân	\| layık \| yaraşır \|
şâyânı hayret	\| hayrete değer \|
şâyânı şükrân	\| teşekküre layık \|
şâyed	\| belki \| şayet \|
şâyeste	\| layık \| yaraşır \| uygun \|
şâyestegî	\| yaraşma \|
şâygân	\| yaraşır \| yakışık alır \|
şâyi	\| yayılmış \|
şâyia	\| söylenti \|
şâz	\| kural dışı \| istisna \|
şe	\| iş \| şan \|
şeâir	\| adetler \|
şeâmet	\| uğursuzluk \| kötülük \|
şeb	\| gece \|
şebâb	\| gençlik \|
şebâbet	\| gençlik \|
şebâbiyet	\| gençlik \| tazelik \|
şebâhet	\| benzerlik \|
şebân	\| geceler \|
şebangâh	\| geceleyin \| gece vakti \|
şebâviz	\| ishak kuşu \|
şebbûy	\| şebboy \|
şebefrûz	\| geceyi aydınlatan \|
şebeke	\| ağ \| balık ağı \| örgüt \| dokular \|
şebgerd	\| bekçi \|
şebgîr	\| geceleri uyuyamayan \| uykusuzluk çeken \|
şebi firkat	\| ayrılık gecesi \|
şebîh	\| benzer \| benzeyen \|
şebîhûn	\| gece baskını \|
şebistan	\| yatak odası \| harem dairesi \|
şebnem	\| çiy \| çiğ \|
şebpere	\| yarasa \|
şebreng	\| siyah \| gece rengi \|
şebtâb	\| ateş böceği \|
şeburûz	\| gece gündüz \|
şebzindedâr	\| geceleri ibadet eden \|
şecâat	\| cesaret \| yiğitlik \|
şecâât	\| yiğitlik \| cesurluk \|
şecer	\| ağaç \|
şecere	\| ağaç \| soyağacı \|
şecerei hayat	\| hayat ağacı \|
şecerei hilkat	\| yaratılış ağacı \|
şecî	\| yiğit \| kahraman \| cesur \|
şedîd	\| şiddetli \|
şefâat	\| af için aracılık etme \|
şefafet	\| saydamlık \|
şefakat	\| şefkat \|
şefe	\| dudak \|
şeffaf	\| saydam \|
şeffâfiyet	\| saydamlık \|
şefî	\| şefaatçi \| şefaat eden \|
şefik	\| şefkatli \| müşfik \|
şefkatkâr	\| şefkatli \|
şefkatperver	\| şefkat etmeyi seven \|
şeftâlû	\| şeftali \|
şegal	\| çakal \|
şeh	\| şah \| padişah \|
şehâ	\| ey şah \|
şehâdât	\| şahitlikler \|
şehâdet	\| şahitlik \| şehitlik \| tanıklık \|
şehâdetnâme	\| diploma \| mezuniyet belgesi \|
şehâmet	\| kahramanlık \| yiğitlik \|
şehbâl	\| kanattaki en uzun tüy \|
şehbender	\| konsolos \|
şehbenderhâne	\| konsolosluk \|
şehd	\| bal \|
şehdi şehadet	\| şehadet balı \|
şehenşâh	\| büyük şah \| şahlar şahı \|
şehevânî	\| şehvetle ilgili \|
şehevât	\| şehvetler \|
şehîd	\| şehit \|
şehid	\| c \| ) \|
şehîr	\| ünlü \| meşhur \|
şehlâ	\| hafif şaşı \| ela gözlü \| ela göz \| tatlı şaşı \|
şehnişin	\| cumba \|
şehper	\| kuş kanadındaki en uzun tüy \|
şehr	\| ay \| kent \| şehir \|
şehrâşûb	\| şehir karıştıran \|
şehrâyin	\| şenlik \|
şehrî	\| aylık \| şehirli \| kentli \|
şehri ramazan	\| ramazan ayı \|
şehristân	\| büyük şehir \| kent \|
şehriyâr	\| hükümdar \| padişah \|
şehryâr	\| hükümdar \| şah \|
şehryârî	\| hükümdarlık \| şahlık \|
şehsüvar	\| binici \| usta binici \|
şehvânî	\| şehvetle ilgili \| şehvet düşkünü \|
şehvât	\| şehvetler \|
şehvet	\| aşırı cinsel istek \| aşırı istek \| cinsi istek \|
şehvetengiz	\| şehvet uyandıran \|
şehvetengîz	\| şehvet verici \|
şehvetperest	\| şehvet düşkünü \|
şehzâde	\| şah çocuğu \| şehzade \|
şehzâdegân	\| şehzadeler \|
şek	\| şüphe \|
şekâvet	\| haydutluk \| eşkiyalık \|
şeker	\| şeker \|
şekerâb	\| tatsızlık \| kırgınlık \|
şekerhand	\| tatlı gülüş \| sevgilinin tatlı gülüşü \|
şekerleb	\| tatlı dudaklı \| şirin sözlü \|
şekîbâ	\| sabırlı \|
şekk	\| şüphe \| zan \| kuşku \|
şekl	\| şekil \| tür \| biçim \|
şeklen	\| şekilce \|
şeklî	\| şekle dayanan \| biçimsel \|
şekur	\| c \|
şekvâ	\| şikayet \| sızlanma \| şikayet etmek \|
şelgam	\| şalgam \|
şellâle	\| çağlayan \| şelale \|
şelvâr	\| şalvar \| pantolon \|
şelvârbend	\| uçkur \|
şem	\| mum \| ışık \| balmumu \|
şemâil	\| huylar \| tavırlar \|
şemâte	\| şamata \|
şemâtet	\| kuru gürültü \| şamata \|
şemdan	\| şamdan \| mumluk \|
şemîm	\| güzel koku \| güzel kokulu \|
şemm	\| koklamak \|
şemme	\| çok az \|
şems	\| güneş \|
şemsî	\| güneşle ilgili \| güneş takvimi \|
şemsi hidâyet	\| hidayet güneşi \|
şemsi nübüvvet	\| peygamberlik güneşi \|
şemsiye	\| güneşlik \| şemsiye \|
şemşîr	\| kılıç \|
şemta	\| kocakarı \|
şenâat	\| kötülük \|
şenâât	\| kötülük \| alçaklık \|
şenbe	\| cumartesi \|
şenî	\| kötü \| çirkin \|
şenî	\| kötü \|
şeniyet	\| gerçeklik \| realite \|
şer	\| kötülük \|
şer	\| şeriat \| din kuralları \|
şerâbhâr	\| şarap içen \|
şerâfet	\| şereflilik \| soyluluk \|
şerâit	\| şartlar \| koşullar \|
şerâket	\| ortaklık \|
şeran	\| şer'i olarak \| şeriat hükümlerine göre \|
şerâre	\| kıvılcım \|
şerâret	\| şerlilik \| kötülük \|
şerâyi	\| şeriat hükümleri \|
şerâyin	\| atardamarlar \|
şerbet	\| şurup \|
şeref	\| yücelik \| büyüklük \| yükseklik \| şeref \| üstünlük \|
şerefbahş	\| şeref veren \|
şerefe	\| minarenin ezan okunan yeri \|
şerer	\| kıvılcımlar \|
şerh	\| açıklama \| açma \| açılama \|
şerha	\| dilim dilim olmuş \|
şerî	\| şeriat ile ilgili \| şeriata uyan \|
şeri islâm	\| islam şeriatı \|
şeriat	\| doğru yol \| din hükümleri \|
şerîf	\| şerefli \|
şerîk	\| ortak \|
şerik	\| ortak \| arkadaş \| okul arkadaşı \|
şerîr	\| kötü \| şirret \| kötü insan \| kötülük eden insan \|
şerir	\| şerli \| kötü \|
şerîta	\| koşul \|
şeriye	\| şeriat ile ilgili \| şeriata uyan \|
şerm	\| utanç \| utanma \|
şermende	\| utangaç \|
şermendegî	\| utangaçlık \|
şermgîn	\| utangaç \|
şermnâk	\| utangaç \|
şermsâr	\| utangaç \|
şerr	\| kötülük \| fenalık \| kötü davranış \|
şerûr	\| çok şerli \|
şest	\| okçu yüksüğü \| olta \|
şeş	\| altı \|
şeşbeş	\| altı ve beş \|
şeşcihar	\| altı ve dört \|
şeşebrar	\| hz \|
şeşise	\| altı ve üç \|
şeşiyek	\| altı ve bir \|
şeşper	\| topuz \|
şeşüdü	\| altı ve iki \|
şeşüm	\| altıncı \|
şeşüse	\| altı ve üç \|
şeşüyek	\| altı ve bir \|
şetâret	\| neşe \| şenlik \|
şetm	\| küfür \| sövgü \| küfretmek \| sövmek \|
şevâgil	\| uğraşılar \|
şevâhid	\| şahitler \|
şevher	\| koca \|
şevk	\| şiddetli arzu \| çok isteme \| sevinç \|
şevket	\| ululuk \| heybet \|
şevketmeâb	\| yüce padişah \|
şevketpenâh	\| yüce padişah \|
şey	\| şey \|
şeyâtin	\| şeytanlar \|
şeyb	\| yaşlılık \| ihtiyarlık \|
şeydâ	\| mecnun \| tutkun \|
şeyen feşeyen	\| yavaş yavaş \|
şeyh	\| ihtiyar \| yaşlı \|
şeyhuhet	\| yaşlılık \|
şeyî	\| nesnel \| objektif \|
şeyiyet	\| nesnellik \| objektiflik \|
şeyn	\| noksan \| kusur \|
şeytânet	\| şeytanlık \| hilekarlık \|
şeytânî	\| şeytanca \| şeytanlık \|
şeytânkârâne	\| şeytanca \|
şıhne	\| güvenlik görevlisi \| inzibat görevlisi \|
şık	\| ikiye bölünmüş bir şeyin her parçası \|
şîa	Taraftar, yardımcılar. Hazret-i Ali'yi sevdiklerini söyleyip, diğer Eshâb-ı kirâmın (Peygamber efendimizin arkad... Göster Taraftar, yardımcılar. Hazret-i Ali'yi sevdiklerini söyleyip, diğer Eshâb-ı kirâmın (Peygamber efendimizin arkadaşlarının) kıymetini bilmeyen ve onları kötüleyen kimselerin mensûb olduğu bozuk fırka. "Peygamber efendimizin sallallahü aleyhi ve sellem vefâtından sonra, halîfelik hazret-i Ali'ye âitti. Her asırda da imamlık (halîfelik) onun çocuklarının hakkıdır. Başka kimse hiçbir zaman müslümanlara imâm (halîfe) olamaz. Başkaları ancak zulüm ile, bunların hakkına saldırmakla başa geçer" inancı etrâfında birleşen Şîayı kuran ve ilk olarak ortaya çıkaran Abdullah ibni Sebe adlı Yemenli bir yahûdîdir. (Abdülazîz Dehlevî) Eshâb-ı kirâma düşman olan Şîa fırkası üç grupta toplanmaktadır: 1) Tafdîliyye; hazret-i Ali, Eshâbın en üstünüdür, diyorlar. 2) Sebbiyye; Eshâb-ı kirâmdan birkaçından başkası, zâlim, kafir oldular, diyorlar. Bunları sebbediyorlar yâni kötülüyorlar. 3) Gulât; hazret-i Ali tanrıdır, diyorlar. Bunlar ibâdet etmezler. (Abdülazîz Dehlevî) Şîa yirmi fırkadır. On sekizinci fırkası İsmâiliyye fırkasıdır. Bu fırkaya Bâtıniyye de denir. Şîanın şimdi İran'da ve Hindistan'da en çok bulunan fırkaları İmâmiyye fırkasıdır. Bunlar kendilerine Câferî diyorlar. (İmâm-ı Rabbânî) Şîa'ya göre imâmlar yâni devlet başkanları mâsûm yâni günâh işlemezler. Peygamberlerden tek farkı imâmlara vahy gelmemesidir. Yine Şîanın Câferî koluna göre herkes kazandığının beşte birini din adamlarına vermeye mecburdurlar. (Şehristânî, Kâşif-ül-Gıtâ) Kapat
şia	\| şiiler \|
şiâr	\| sembol \| işaret \| slogan \|
şiarı râz	\| sırların şiarı \|
şibh	\| benzer \| benzeme \|
şibhi cezîre	\| yarımada \|
şibhi münharif	\| yamuk \|
şicâ	\| cesurlar \|
şiddet	\| sertlik \| aşırılık \| katılık \|
şifâ	\| iyileşme \|
şifâ	\| şifa \|
şifabahş	\| şifa veren \|
şifâbahş	\| şifa veren \| şifa verme \| iyileştirme \|
şifâhâne	\| hastane \|
şifâhen	\| ağızdan \| sözlü olarak \| sözle \|
şifâhî	\| sözlü \| sözlü olarak \|
şifai âcil	\| hastalıktan çabuk kurtulma \|
şifâkâr	\| şifa veren \| iyileştiren \| şifalı \|
şifânâpezîr	\| iyileşmez \| onulmaz \|
şifâresân	\| şifa veren \| iyileştiren \|
şifâyâb	\| şifa bulma \| iyileşme \| şifa bulan \|
şîfte	\| delicesine aşık \|
şîftedil	\| gönlünü kaptırmış \| delicesine aşık \|
şihâb	\| kayan yıldız \| akan yıldız \| kıvılcım \|
şîhe	\| kişneme \|
şîî	\| şii \| şia mezhebine mensup \|
şiirâlud	\| şiirli \|
şîiyyet	\| şiilik \|
şikâr	\| av \| av hayvanı \|
şikârgah	\| avlak \|
şikârî	\| avcı \| av ile ilgili \|
şikâyât	\| şikayetler \|
şikâyet	\| sızlanma \| şikayet \|
şikâyetnâme	\| şikayet mektubu \|
şikem	\| karın \| mide \|
şikembe	\| işkembe \|
şikemderd	\| karın ağrısı \|
şikemperest	\| obur \|
şikemperver	\| obur \| boğazına düşkün \|
şiken	\| kıran \| kıvrım \|
şikence	\| işkence \|
şikest	\| kırık \| yenilgi \| kırma \| kırılma \| kırılmak \|
şikeste	\| kırık \| yenik \|
şikestebâl	\| kanadı kırık \| çaresiz \| üzgün \|
şikestebeste	\| kırık dökük \|
şikestedil	\| gönlü yaralı \|
şikestetâli	\| talihsiz \|
şimâl	\| kuzey \| sol \|
şimâlen	\| kuzeyden \| kuzeyde \|
şimali şarkî	\| kuzeydoğu \|
şimendifer	\| tren \|
şimşâd	\| şimşir \|
şimşir	\| kılıç \|
şinâs	\| tanıyan \| bilen \|
şir	\| şiir \|
şîr	\| arslan \| süt \|
şîrâze	\| kitap sırtındaki kumaş şerit \| düzen \|
şîrdan	\| şirden \|
şîrdil	\| yiğit \| arslan yürekli \|
şîre	\| şıra \| özsuyu \|
şîrhar	\| süt çocuğu \|
şîrin	\| tatlı \| şirin \|
şirin	\| tatlı \| sevimli \|
şîrinkâr	\| davranışları güzel \|
şîrinzeban	\| tatlı dilli \|
şirk	\| allah'a ortak koşma \| c \|
şirket	\| ortaklık \|
şirki hafî	\| gizli şirk \| riyakarlık \|
şîrmerd	\| yürekli \| yiğit \|
şîrpençe	\| arslan pençesi \|
şirret	\| kötülük \| kötü insan \| geçimsiz \|
şiryân	\| atardamar \|
şîşe	\| şişe \|
şitâ	\| kış \|
şitâb	\| koşmak \|
şitâbân	\| koşan \| seğirten \|
şitâiyye	\| kışlık \| kış için yazılan şiir \|
şîve	\| tarz \| usül \| naz \|
şive	\| söyleyiş \| tarz \|
şîvebaz	\| işveli \|
şîvekâr	\| işveli \| cilveli \|
şîven	\| ağıt \|
şöhre	\| ünlü \|
şöhret	\| ün \| şan \|
şöhretperest	\| şöhret düşkünü \|
şöhretşiâr	\| ünlü \| şöhret sahibi \|
şuâ	\| ışın \|
şuâât	\| ışınlar \|
şuabât	\| şubeler \|
şuarâ	\| şairler \|
şube	\| kol \| dal \|
şûbe	\| bölüm \| kısım \|
şubede	\| hokkabazlık \|
şubedebâz	\| hokkabaz \|
şuebât	\| şubeler \|
şugl	\| iş \| uğraşı \|
şugûl	\| uğraşılar \|
şûh	\| oynak ve neşeli \| hareketlerinde serbest olan \|
şuh	\| oynak \|
şûhmeşreb	\| şen şakrak \|
şule	\| alev \| şule \|
şûledâr	\| alevli \|
şuledâr	\| alevli \| şuleli \|
şûlefeşân	\| ışık saçan \|
şulereng	\| alev rengi \|
şulever	\| alevli \| parlak \|
şûm	\| uğursuz \| şom \|
şûr	\| heyecan \| coşku \|
şûrâ	\| danışma \|
şura	\| konuşma yeri \|
şûrâyı devlet	\| danıştay \|
şûrbaht	\| talihsiz \|
şûre	\| çorak \|
şûrezâr	\| çorak arazi \|
şûrîde	\| perişan \| karasevdalı \|
şûrîdebaht	\| talihsiz \|
şûrîdehâtır	\| gönlü perişan \| aklı karışık \|
şûristân	\| çorak arazi \|
şûriş	\| kargaşa \|
şurta	\| öncü asker \|
şurûb	\| şurup \|
şurût	\| koşullar \|
şutur	\| ırak \| uzak \| baid \|
şuûbiyye	\| şuubilik \|
şuûn	\| işler \| olaylar \|
şuûnât	\| işler \|
şuur	\| bilinç \| idrak \|
şuvaz	\| kızgın ateş \|
şûy	\| koca \|
şübeh	\| şüpheler \|
şübehât	\| şüpheler \|
şübhe	\| şüphe \|
şübhedar	\| şüpheli \| kuşkulu \|
şücâ	\| cesur \|
şücâat	\| cesurluk \| yiğitlik \|
şüfeâ	\| şefaatçılar \|
şühedâ	\| şehitler \| şehidler \|
şühud	\| görme \| görünme \|
şühûr	\| aylar \|
şükr	\| teşekkür \| şükür \|
şükrân	\| teşekkür borcu \| iyiliğin bilinmesi \| minnettarlık \|
şükrâne	\| teşekkür borcu olarak \| teşekkür alameti \|
şükrgüzar	\| teşekkür eden \|
şükûfe	\| çiçek \|
şükûfezar	\| çiçeği çok olan yer \| çiçek bahçesi \|
şükûh	\| görkem \| ululuk \|
şükûk	\| şüpheler \|
şüküfte	\| açılmış \| çiçek açmış \|
şükür	\| teşekkür \| iyilik bilme \|
şümâr	\| sayı \| sayan \|
şümûl	\| kapsam \| kapsama \|
şümus	\| güneşler \|
şümürde	\| sayılı \|
şüpüş	\| bit \|
şürb	\| içme \|
şürefâ	\| şerifler \|
şürekâ	\| ortaklar \| şerikler \|
şürû	\| başlama \|
şürûh	\| şerhler \| açılamalar \|
şürûr	\| kötülükler \|
şürur	\| şerler \| kötülükler \|
şürut	\| koşullar \|
şüs	\| akciğer \|
şüst	\| yıkama \|
şüstüşû	\| yıkama \| yıkanma \|
şüş	\| karaciğer \|
şütür	\| deve \|
şütürbân	\| deveci \|
şütürdil	\| kinci \|
şütürhâr	\| deve dikeni \|
şütürmürg	\| devekuşu \|
şüûn	\| işler \| olaylar \|
şüûnât	\| olaylar \|
şüyû	\| yayılma \| dağılma \|
şüyûh	\| şeyhler \| ihtiyarlar \|